يه پنجره با يه قفس
يه حنجره بي هم نفس
سهم من از بودن تو
يه خاطره ست همين و بس
_____________________
تو اين مثلث غريب
ستاره ها رو خط زدم
دارم به آخر مي رسم
از اون ور شب اومدم
_____________________
يه شب كه مثل مرثیه
خيمه زده رو باورم
مي خوام تو اين سكوت محض
صدات و از ياد ببرم
_____________________
بذار كه كوله بارم و
رو شونه شب بذارم
بايد كه از اينجا برم
فرصت موندن ندارم
_____________________
من از تبار غربتم
از آرزو هاي محال
قصه ما تموم شده
با يه علامت سوال